Area Lessicale | Lemma | Occorrenza | Senso | Accezione +/- | Identità/alterità |
---|---|---|---|---|---|
DIVES | avoir | avoirs | proprio | I - Donna I - Nobile | |
PULCHER | biauté | biautez | proprio | I - Donna | |
CONSOLARE | confort | conforz | proprio | I - Donna I - Nobile | |
COR | corage | corage | proprio | I - Donna | |
PLACERE | deduit | deduiz | proprio | I - Donna I - Nobile | |
PLACERE | deport | deporz | proprio | I - Donna I - Nobile | |
DEDECUS | honte | honte | proprio | A - Donna | |
BONUS | bon | miauz | proprio | I - Donna | |
SCIENTIA | savoir | savoirs | proprio | I - Donna | |
PLACERE | solaz | solaz | proprio | I - Donna I - Nobile | |
DIVES | tresor | tresorz | proprio | I - Donna I - Nobile |
Continua l'elogio d'Enide, nel contrasto fra la povertà della sua apparenza e la richezza del suo decoro. Il passo è intessutto da una struttura sentenziosa e proverbiale che ha antecedenti illustri e d'altra parte è destinata a proseguire. La matrice sintattica e poetica dei versi "Mout est bele, mes miauz assez / vaut ses savoirs que sa biautez" si trova già nella Sequenza di Sant'Eulalia, "Bel auret corps bellezour anima", e ancora nel secolo XIII si reiterano analoghe formule, "Il est mout biaus, mais sa bontés / vaut mieus assés que sa biautés" (Le Jugement d'amour, vv. 105-106).